از دست دادن
مینای سخت به نام های epola pin، new Cloisonné، Cloisonné II، Semi-Cloisonné و Clois-Tech نیز نامیده می شود.
روش طراحی آنها این است که مینا را روی قسمت فرورفته فلز می ریزند و سپس آن را در دمای بسیار بالا گرم می کنند.سپس آنها را به آرامی براق کنید تا مطمئن شوید که در سطح لبه های فلزی قرار دارند.
سنجاق های لعابی سخت معمولا اولین انتخاب هستند، اگر می خواهید یک سنجاق لعابی صاف و براق داشته باشید، باید اولین انتخاب شما باشد.درخشندگی با پرداخت نهایی پین ایجاد می شود که ظاهر و احساس درخشندگی و کیفیت جواهرات را ایجاد می کند.
سطح صافی دارد و در دماهای بسیار بالا گرم می شود که آن را به یکی از بادوام ترین پین های لعابی تبدیل می کند.این به این دلیل است که قسمت جلویی آن به راحتی خراشیده نمی شود یا در معرض عناصری قرار نمی گیرد که ممکن است باعث آسیب شوند.
بنابراین، اگر پین لعابی میخواهید که بادوام باشد و در برابر سطوح سخت مختلف و سایر عناصر مقاومت کند، میتوانید مینای سخت را در نظر بگیرید.
درست مانند پین های لعابی نرم، پین های مینای سخت دارای برجستگی هایی برای جلوگیری از مخلوط شدن رنگ هستند.اما به جای اینکه رنگ را زیر طرح اصلی قرار دهید، بارها و بارها رنگ را اضافه می کنید تا مینای دندان را تقویت کنید تا هم سطح لبه فلزی باشد.بنابراین، این یک سطح صاف ایجاد می کند و ظاهری صاف به آن می دهد.
فرآیند ساخت مینای سخت کمی پیچیده است، اما قطعا ارزشش را دارد.ابتدا سطح را با رنگ لعاب مورد نظر پر می کنند و سپس پخته یا پخته می کنند.سپس سطح سنجاق لعابی را کمی سنباده بزنید تا صاف و صاف شود.این ترکیبی از سنگ زنی و پرداخت است که مینای سخت را بسیار قابل تشخیص می کند.
با این حال، باید به خاطر داشته باشید که هزینه مینای سخت می تواند بسیار بیشتر از پین های مینای معمولی باشد زیرا زمان بر و کار فشرده هستند.
در مجموع، آنها انتخاب خوبی هستند، به خصوص اگر می خواهید سنجاق لعابی داشته باشید که برای سالیان طولانی دوام بیاورد. کیفیت آن بدیهی است و می توانید تضمین کنید که در طول زمان شکل، درخشندگی یا رنگ آن را از دست نمی دهد.